ကြ်န္ေတာ့္ကို အကိုတစ္ေယာက္လုိခင္ရတဲ့ ကိုကိုေမာင္က ၀ါသနာကို အရင္းခံ၍ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ Tag ထားတာၾကာပါၿပီ...။အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ္ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး...။အကုိ ခြင့္လႊတ္ပါအကို...။ ကြ်န္ေတာ္အခုေရးလိုက္ၿပီေနာ္...။ :D...။အမနွင္းဆီနက္ရယ္...ညီမလိပ္ျပာေလးတို႕ကလည္း
ကြ်န္ေတာ္၀ါသနာပါသည္ ေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႕ Tag ၾကပါတယ္..။အဲဒါေတြကိုေပါင္းၿပီး အခု ကြ်န္ေတာ္က
ကြ်န္ေတာ္ႏွစ္သက္မိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႕ ေရးလိုက္ပါတယ္...။

ကြ်န္ေတာ္ ၃တန္း ၄တန္း အရြယ္တုန္းက ေဘာလံုးကို ထမင္းေမ့ဟင္းေမ့ကန္တာ…။မွတ္မိေန ပါေသး
တယ္..။အေမၾကီးက ကြ်န္ေတာ္ေဘာလံုးကန္ေနတံုး….”ဖိုးသားေရ….ထမင္းစားလာ လွည္႕ ”ဟု
ေအာ္ေခၚမွ ကြ်န္ေတာ္က ေဘာလံုးကန္ရပ္တာ…။၉ တန္းေလာက္ထိ ေဘာလံုး ကို ၀ါသနာၾကီးစြာ
ကန္တံုး…။၇ တန္း ၈ တန္း ေလာက္က်ေတာ့ ေက်ာင္းစာၾကည့္တုိက္ထဲကို ကြ်န္ေတာ္
ရစ္၀ဲစၿပဳေနၿပီ….။စာအုပ္ေတြကို စိ္တ္၀င္တစားဖတ္စၿပဳေနၿပီ…။စာစီစာကံုး ၿပိဳင္ပြဲ ေတြကို လည္း
၀င္ၿပိဳင္ေနၿပီ…။ အေဖ့ရဲ႕ စာအုပ္စင္က စာအုပ္ေတြကို လည္းေကာင္းေကာင္း ေမႊၿပီး… ဖတ္ေနၿပီ…. ဗ်…။ေရႊေတာင္တုိက္ပြဲ…..စစ္ေတာင္းျမစ္၀ွမ္းတုိက္ပြဲမ်ားအေၾကာင္းကို စိတ္၀င္စားစြာဖတ္တယ္..။

၁၀တန္းေျဖၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အိမ္မွာအားေနတယ္…။ဘာသင္တန္းမွလည္း မတက္ဘူးေလ…။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ ညီေလးက ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္းစာအုပ္တစ္အုပ္ ရွာ ၀ယ္လာတယ္…။အဲဒီအထဲမွာ
ကဗ်ာစပ္နည္း အကုန္ပါတယ္ဗ်..။ကဗ်ာစပ္နည္းေတြကို ဖတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာေလးေတြ
စပ္ၾကည့္တယ္…။ေလးလံုးစပ္ကဗ်ာေလးေတြပါ…အမ်ား အားျဖင့္…။ကဗ်ာေရးတတ္ခ်င္လာတယ္…။
ကဗ်ာေရးတတ္ခ်င္ရင္..ကဗ်ာမ်ားမ်ားဖတ္ဆုိလုိ႕.. ကဗ်ာစာအုပ္ေတြလုိက္ဖတ္ပါတယ္…။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ကဗ်ာေတြ…ကဗ်ာဆရာၾကီး ေဒါက္တာထီလာစစ္သူရဲ႕ မဲေခါင္ျမစ္မွ အိုရြက္၀ါ
ဆုိတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ…ျမင္းမူေမာင္ႏုိင္မုိး ရဲ႕ ေႏြမိုးဖ်န္းပက္ ပန္းတစ္ခက္ကဗ်ာမ်ား …ဆိုတဲ့
စာအုပ္ေတြဖတ္တယ္….။ကဗ်ာ ေလးေတြေရး တယ္။ကဗ်ာေလးေတြ တစ္ပုဒ္ၿပီးတစ္ပုဒ္
ေရးက်င့္ခဲ့တယ္…။ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာေရး ျခင္းဟာ ကြ်န္ေတာ္ ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္
ဒုတိယနွစ္ေလာက္မွာ အဆံုးသတ္သြားသလုိျဖစ္ ခဲ့တယ္…။အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္
ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာေတြသိပ္ၿပီးမေရးျဖစ္ေတာ့ဘူး…။

ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ဆုိတဲ့ ေက်ာင္းၾကီးေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ၀ါသနာေတြတုိးလာ တယ္။
computer သံုးတာရယ္…၊Egnlish စာ၀ါသနာပါတာရယ္…တရားထုိင္တာရယ္.. ဂစ္တာတီးတာရယ္…။

ကြန္ပ်ဴတာေက်ာင္းသားဆုိေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ၀ါသနာပါတာဆန္းမယ္မထင္ပါဘူး..။
Eglish ၀ါသနာပါတာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕က အတူတူတစ္ေဆာင္ထဲေနတဲ့ Senior အကို ၾကီး
တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ပါ…။သူက အဂၤလိပ္စာအုပ္ေတြ အၿမဲတမ္းဖတ္တယ္….။Oxford Learners
Pocket Dictionary စာအုပ္ကို အၿမဲေဆာင္ထားၿပီး….အခ်ိန္အားတိုင္းဖတ္တယ္…။ Speaking လည္းက်င့္တာပဲ…။ကြ်န္ေတာ္လည္း သူ႕ကို အားက်ၿပီး…Oxford Pocket ေလးတစ္အုပ္၀ယ္ၿပီး
ဖတ္တယ္…။English-to-English ဆိုေတာ့ စဖတ္ခါစကဆို ရြာလည္ေန တာပဲ…။ေနာက္ပိုင္းမွ…
used to ျဖစ္သြားတယ္…။English အရမ္းကြ်မ္းက်င္ခ်င္လာတယ္…။English ကြ်မး္က်င္ခ်င္ရင္တဲ့…
Grammar စာအုပ္ရယ္… Dictionary ေကာင္းေကာင္းတစ္အုပ္ရယ္..Idioms စာအုပ္တစ္အုပ္ရယ္ ကို
ဖိုကေနာက္လုပ္ၿပီး ေလ့လာရမယ္တဲ့…။ က်ေနာ္အဲဒီအတုိင္း ေလ့လာခဲ့ပါတယ္…။ဒါေပမယ့္ ခုထိ
Speaking နဲ႕ Listening ကို ေတာ့ self-confidence မျဖစ္ေသးဘူး…။

ကြ်န္ေတာ္ ကြ်န္ေတာ္ကြန္ပ်ဴတာတကၠသုိလ္ဒုတိယႏွစ္ေရာက္ေတာ့
စာအုပ္ေတြအစံုနီးပါးဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။၀တၳဳတုိ၊၀တၳဳရွည္၊ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြ...၊ဗုဒၶဘာသာနဲ႕ပါတ္သက္တဲ့
စာအုပ္ေတြ...။အရွင္ဆႏၵာဓိကေရးတဲ့ တရားစာအုပ္ေတြ...၊ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိကေရးတဲ့စာအုပ္ေတြ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ခဲ့တယ္...။တရားစာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္တုိင္လက္ေတြ႕သိခ်င္
လာတယ္...။ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို...ၿငိမ္းေအးမႈကို....။ကြ်န္ေတာ္ တရားထုိင္ၾကည့္တယ္...။
ဆရာမပါပဲ တရားအားထုပ္ျခင္းဟာ သိပ္ၿပီးမထိ ေရာက္ပါဘူး..။ကြ်န္ေတာ္နားလည္လုိက္ပါတယ္...။
တရားအားထုပ္ျခင္းဟာ ကုိယ့္ကုိ Guide လုပ္ေပးမယ့္ ကမၼဌာနာစရိယရိွမွ ျဖစ္မယ္လုိ႕ေပါ့..။
ဒါေၾကာင့္မုိ႕.. သၾကၤန္တြင္းေက်င္းပိတ္ရက္မွာ.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူတူ... မံုရြာလယ္တီ(၇)ရက္တရားစခန္း၀င္ခဲ့တယ္။တရားစခန္းမွာ တရားစခန္းမွာ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္တုိ႕ကို
ေသေသခ်ာခ်ာထင္းထင္းလင္းလင္း ျမင္ေအာင္ အားမထုပ္ႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္.... ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို
နားလည္ခဲ့တယ္...။ ၿငိမ္းေအးမႈေတြရခဲ့တယ္...။အာနာပါနႏုႆတိကို ဘယ္လိုရႈရတယ္
ဆုိတာ ကိုသေဘာေပါက္ခဲ့တယ္...။ေ၀ဒနာဘယ္လုိခြာရမယ္ဆုိတာကိုလည္း နားလည္ခဲ့တယ္....။
တရားစခန္းက ထြက္ခါစကေတာ့ တရားေန႕တုိင္းနီးပါး ထုိင္ခဲ့တယ္...။ ဒါေပမယ့္ လူငယ္
တစ္ေယာက္ဆုိေတာ့ အာရံုေတြထဲမွာေမ်ာသြားၿပီး... အထုိင္က်ဲက်ဲလာခဲ့တယ္...။အခုေတာ့
တရားတစ္ခါထိုင္ဖုိ႕ကို မနဲ ၾကိဳးစားေနရတယ္...။ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့္
"ငါ မေသခင္မွာ တစ္ေန႕မွာ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္တုိ႕ကို ေသခ်ာျမင္ေအာင္ အားထုပ္မယ္လုိ႕ "ဆံုးျဖတ္
ခ်က္ခ်ထားပါတယ္...။

ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ တတိယနွစ္မွာေတာ့ ၀ါသနာတစ္ခုတိုးလာခဲ့တယ္...။ဂစ္တာတီးတာေလ...။
ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့အေဆာင္မွာ ဂစ္တာ ၂လက္ေရာက္လာတယ္ေလ..။ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ
ဂစ္တာတီးတာေတြကို ျမင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဂစ္တာတီးတတ္ခ်င္လာတယ္...။ဒါေၾကာင့္မုိ႕ ဂစ္တာတီးက်င့္ခဲ့တယ္...။သီခ်င္းေလးေတြဆိုၾကည့္ခဲ့တယ္...။လသာသာမွာ ဂစ္တာေလးတစ္လက္နဲ႕
သီခ်င္းဆုိတာဟာ အရမ္းေကာင္းတဲ့ feel တစ္ခုအျဖစ္ကြ်န္ေတာ္ခံစားတတ္လာခဲ့တယ္... ။
သီခ်င္းေအးေအးေလးေတြ ဆုိၿပီးေတာ့ေပ့ါ....။အခုေတာ့ လသာသာမွာ ဂစ္တာမတီးျဖစ္ခဲ့တာ
အေတာ္ၾကာေနပါၿပီ။

ကြ်န္ေတာ္အခုအခ်ိန္ထိ စြဲစြဲၿမဲၿမဲလုပ္ျဖစ္ေနတဲ့၀ါသနာေတြကေတာ့ စာေ၇းျခင္း၊စာဖတ္ျခင္းေတြပါ။
ကြ်န္ေတာ္ တစ္ခုခုကို ခံစားရတဲ့အခါ၊ကြ်န္ေတာ့္အေတြးထဲမွာ အေတြးေလးေတြ သဘာ၀အေလ်ာက္
စီးဆင္းလာတဲ့အခါတုိင္း ကြ်န္ေတာ္စာေရးပါတယ္...။ေနာက္တစ္ခုစြဲစြဲၿမဲၿမဲလုပ္ျဖစ္တာက... ကြန္ပ်ဴတာကိုေန႕တုိင္းနီးပါးသံုးၿပီး...ကြ်န္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ Developer တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္
IT နည္းပညာေတြကို ေလ့လာေနရင္း...ဘ၀ဆုိတဲ့ ခရီးလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနပါတယ္.....။

ကဲ...tag လုိက္အံုးမယ္ဗ်ာ...။တစ္ခါမွ မ tag ဘူးေသးဘူး...။
၁။ကုိရဲၾကီး
၂။ေဇာ္
၃။ကိုဒီဘီ
၄။ကိုပီဇီ
၅။ကိုလူပ်ဴိၾကီး
၆။ကိုၾကီးmikozan
၇။သမီးပ်ဳိ
၈။ကဗ်ာဦး
၉။ေ၇ႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၁၀။ေဂ်ဂ်ဴ၀ိုင္
၁၁။အမသက္ဇင္
၁၂။ေမာင္ၿပံဳး
ေရးေပးၾကအံုးေနာ္.... :D။