တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ကန္ေရျပင္ကို သူမ ၾကည့္ေနမိတယ္….။အရင္တုန္းက ဒီ္ကန္ေရျပင္ ေလးေဘးနား…ဒီခုုံတန္းေလးေပၚမွာ….သူနဲ႕ အတူတူ ထုိင္ၿပီး စကားေတြ တတြတ္တြတ္ ေျပာရင္း
ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးခဲ့ဘူးတယ္….။သူ႕ရဲ႕ ရင္ခုန္သံကို နားေထာင္ရင္း သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ေမွးဆက္ ေနခဲ့ဘူးတယ္….။အခုေတာ့ ဒီခုံတန္းေလး ေပၚမွာ သူမတစ္ေယာက္တည္း…..။ ဒီကန္ေရျပင္ ေဘးနားမွာ ရိွေနၾကတဲ့… စံုတဲြ ေလးေတြက သူမကို သနားဖြယ္အၾကည့္ေတြနဲ႕ ၾကည့္ေနၾက သေယာင္ေယာင္….။
အမွန္ေတာ့ စံုတြဲေတြသာလာတတ္တဲ့ ဒီကန္ေရျပင္ေလးနားဆီကို သူမတစ္ေယာက္တည္း
ေရာက္မလာသင့္ပါဘူး…..။ဒါေပမယ့္လည္းေလ…..သူမရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ သူ႕ကို အရမ္းသတိရေနမိ
တယ္။သူနဲ႕ မေတြ႕ တာ အေတာ္ၾကာေနၿပီ…။သူနဲ႕ အရင္တုန္းက သြားခဲ့ဘူးတဲ့ ေနရာေလးေတြ….
အထူထုိင္ခဲ့ဘူးတဲ့ ခံုတန္းေလးေတြ….အတူတူစံုတြဲ ဖူးခဲ့ၾကတဲ့ ဘုရားေတြဆီကို တစ္ေယာက္တည္း….
အခုလုိ Sunday တုိင္း မွာ ေလွ်ာက္သြား ေနမိတယ္….။အလြမ္းေျပေပ့ါဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႕ သြားေနေပမယ့္…အမွတ္တရ အဲဒီေနရာေလးေတြကိုေရာက္တုိင္း…..သူ႕ကို သတိရတဲ့ အေတြးေတြက
ပုိလို႕ သာ တုိးေနေတာ့တယ္….။
အရင္တုန္းက အခ်စ္ဆုိတာ ကုိယ့္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမႈေပးတဲ့အရာလုိ႕ ပဲ ထင္ခဲ့မိတယ္…။
ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ စိတ္ကို နာက်င္ပူေလာင္ေစတဲ့ အရာတစ္ခုပါလုိ႕ ထပ္ေလာင္း သိခဲ့ရပါၿပီ….။ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆိုေတာ့……။
*************
သူ ေျပာလုိက္တဲ့ စကားကို ၾကားစက သူမနားကို သူမ မယံုရဲခဲ့ဘူး…ဒါဟာ အိပ္မက္လား…. နားၾကားလြဲတာလား….သူ…ေနာက္ေျပာင္ ေျပာေနတာလား….လုိ႕ ထင္ခဲ့တယ္…။
မဟုတ္ဘူး…ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ဘူး…. နားၾကားလြဲတာလည္းမဟုတ္ဘူး… သူ…အတည္ေျပာေနတာ….
သူ႕ရဲ႕ ပါးစပ္ကေန….”သူ႕ကို ေမ့လုိက္ပါ” ဆုိ တဲ့ စကားကို ခပ္မာမာေျပာေနတာ….။အခ်ိန္နာရီမ်ားစြာ…. ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ….လေပါင္းမ်ားစြာ….နဲ႕တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အခ်စ္အိမ္ေလးကို စကၠန္႕ပိုင္းမွ်သာ
ၾကာတဲ့ “ေမ့လုိက္ပါ”ဆုိတဲ့ စကားလံုးေလး သံုးလံုးနဲ႕ ရိုက္ခ်ိဳးဖ်က္ဆီး ပစ္လုိ္က္ၿပီလား…။ရုိက္ခ်ိဳး
ပစ္လုိက္လုိ႕ ရတယ္တဲ့လား…..ေမာင္ရယ္….။
သူမ ဆုိ႕နစ္ေၾကကြဲစြာ…..ငုိလုိက္မိတယ္….။ခဏေလးပါပဲ….. ငါ မငို သင့္ ဘူး…။သူမစိတ္ကို သူမ အနည္းငယ္ျပန္ထိမ္းလုိက္တယ္…။သူမ သိပ္ခ်စ္မိတဲ့ သူ႕ ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္လုိက္တယ္…။
“ေမာင္ ….ေမာင္က ေမ့လုိက္ပါလုိ႕…ေျပာေပမယ့္….ႏြယ္…ေမာင့္ကို ဘယ္လုိေမ့ရမလဲ…ေမာင္ရယ္….. ႏြယ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ…..ေမာင္…. ရိွေနမွာ ပါ….”လုိ႕ ေျပာၿပီး…သူ႕ရဲ႕ ေရွ႕ ကေနေျပးထြက္လာခဲ့တယ္….။
၀မ္းနဲေၾကကြဲ စြာနဲ႕…။
********
ေတာ္ၿပီ….မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး…..ဒီအေၾကာင္းေတြကို ဆက္ေတြး ႏုိင္စြမ္းမရိွရေလာက္ေအာင္လည္း
ႏွလံုးသားဟာ ႏြမ္းလ်လြန္းေနၿပီ….။သူမ ဘ၀မွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူက ပစ္ခြာသြားတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို တစ္ခါမွမခံစားဖူး ဘူး….အခုေတာ့ ေရေရလည္လည္ခံစားေနရၿပီ….။ဘာကို မွမလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး…. ဘ၀အတြက္….ဘာမွလည္း လုပ္ဖုိ႕ စိတ္မပါေတာ့ဘူး….။ဘာေၾကာင့္ င့ါ ကုိ ပစ္ခြာသြားရတာလဲဆုိတဲ့
ေမးခြန္းေတြကို နားမလည္ႏုိင္စြာ အေျဖရွာရင္း ေ၀၀ါးခဲ့တဲ့ ညေတြ လည္း မ်ားခဲ့ၿပီ…။
“အခ်စ္ဆုိတဲ့ အရာေလးတစ္ခု အတြက္နဲ႕ ငါ့ဘ၀တစ္ခု လံုးကို အရွံဳးေပး လုိက္ရေတာ့မွာလား….”
သူမ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ေသခ်ာဆန္းစစ္ အေျဖရွာမိလုိက္တယ္….။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ…..။
"မျဖစ္ဘူး….ငါ အရွံဳးေပးလုိ႕ မျဖစ္ဘူး……ငါ့ရဲ႕ အနာဂတ္ ေလးေတြလွပေအာင္ ငါဖန္တီးခ်င္တယ္….။
ဒါဟာ…ငါ့ရဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ရည္ရြယ္ခ်က္ပဲ….။အနာဂတ္ ေလးေတြလွပေနဖုိ႕ ဆုိတာ…ပစၥဳပၸန္ေလးေတြ
လွ ပေနမွျဖစ္မွာ….။ပစၥဳပၸန္ေလးေတြ လွပေနဖုိ႕ ဆုိတာကလည္း အခုလို စိတ္ကို လြမ္းလ်နာက်င္ေစမယ့္
အေတြးေတြကို လက္မခံထားမွျဖစ္မွာ….ဟုတ္ၿပီ….င့ါရဲ႕ အနာဂတ္ေလးေတြလွပေနဖုိ႕….
ငါၾကိဳးစားရမယ္….။"
အနာဂတ္ေလးေတြလွပေနဖုိ႕….အနာဂတ္ေလးေတြလွပေနဖုိ႕….။
သူမ ခုံတန္းေလးေပၚမွာ ထုိင္ေနရာကေန ရုတ္တရက္ ထလုိက္ တယ္….။ကန္ေရျပင္ကုိ ျဖတ္တုိက္လာတဲ့
ေလေျပေလးေတြကို တ၀ႀကီး ရွဳပစ္လုိက္တယ္…။
ေဟာ…အခုေတာ့လည္း ေလာကၾကီးဟာ…လွပေနပါေပ့ါလား.....။
ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးခဲ့ဘူးတယ္….။သူ႕ရဲ႕ ရင္ခုန္သံကို နားေထာင္ရင္း သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ေမွးဆက္ ေနခဲ့ဘူးတယ္….။အခုေတာ့ ဒီခုံတန္းေလး ေပၚမွာ သူမတစ္ေယာက္တည္း…..။ ဒီကန္ေရျပင္ ေဘးနားမွာ ရိွေနၾကတဲ့… စံုတဲြ ေလးေတြက သူမကို သနားဖြယ္အၾကည့္ေတြနဲ႕ ၾကည့္ေနၾက သေယာင္ေယာင္….။
အမွန္ေတာ့ စံုတြဲေတြသာလာတတ္တဲ့ ဒီကန္ေရျပင္ေလးနားဆီကို သူမတစ္ေယာက္တည္း
ေရာက္မလာသင့္ပါဘူး…..။ဒါေပမယ့္လည္းေလ…..သူမရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ သူ႕ကို အရမ္းသတိရေနမိ
တယ္။သူနဲ႕ မေတြ႕ တာ အေတာ္ၾကာေနၿပီ…။သူနဲ႕ အရင္တုန္းက သြားခဲ့ဘူးတဲ့ ေနရာေလးေတြ….
အထူထုိင္ခဲ့ဘူးတဲ့ ခံုတန္းေလးေတြ….အတူတူစံုတြဲ ဖူးခဲ့ၾကတဲ့ ဘုရားေတြဆီကို တစ္ေယာက္တည္း….
အခုလုိ Sunday တုိင္း မွာ ေလွ်ာက္သြား ေနမိတယ္….။အလြမ္းေျပေပ့ါဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႕ သြားေနေပမယ့္…အမွတ္တရ အဲဒီေနရာေလးေတြကိုေရာက္တုိင္း…..သူ႕ကို သတိရတဲ့ အေတြးေတြက
ပုိလို႕ သာ တုိးေနေတာ့တယ္….။
အရင္တုန္းက အခ်စ္ဆုိတာ ကုိယ့္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမႈေပးတဲ့အရာလုိ႕ ပဲ ထင္ခဲ့မိတယ္…။
ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ စိတ္ကို နာက်င္ပူေလာင္ေစတဲ့ အရာတစ္ခုပါလုိ႕ ထပ္ေလာင္း သိခဲ့ရပါၿပီ….။ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆိုေတာ့……။
*************
သူ ေျပာလုိက္တဲ့ စကားကို ၾကားစက သူမနားကို သူမ မယံုရဲခဲ့ဘူး…ဒါဟာ အိပ္မက္လား…. နားၾကားလြဲတာလား….သူ…ေနာက္ေျပာင္ ေျပာေနတာလား….လုိ႕ ထင္ခဲ့တယ္…။
မဟုတ္ဘူး…ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ဘူး…. နားၾကားလြဲတာလည္းမဟုတ္ဘူး… သူ…အတည္ေျပာေနတာ….
သူ႕ရဲ႕ ပါးစပ္ကေန….”သူ႕ကို ေမ့လုိက္ပါ” ဆုိ တဲ့ စကားကို ခပ္မာမာေျပာေနတာ….။အခ်ိန္နာရီမ်ားစြာ…. ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ….လေပါင္းမ်ားစြာ….နဲ႕တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အခ်စ္အိမ္ေလးကို စကၠန္႕ပိုင္းမွ်သာ
ၾကာတဲ့ “ေမ့လုိက္ပါ”ဆုိတဲ့ စကားလံုးေလး သံုးလံုးနဲ႕ ရိုက္ခ်ိဳးဖ်က္ဆီး ပစ္လုိ္က္ၿပီလား…။ရုိက္ခ်ိဳး
ပစ္လုိက္လုိ႕ ရတယ္တဲ့လား…..ေမာင္ရယ္….။
သူမ ဆုိ႕နစ္ေၾကကြဲစြာ…..ငုိလုိက္မိတယ္….။ခဏေလးပါပဲ….. ငါ မငို သင့္ ဘူး…။သူမစိတ္ကို သူမ အနည္းငယ္ျပန္ထိမ္းလုိက္တယ္…။သူမ သိပ္ခ်စ္မိတဲ့ သူ႕ ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္လုိက္တယ္…။
“ေမာင္ ….ေမာင္က ေမ့လုိက္ပါလုိ႕…ေျပာေပမယ့္….ႏြယ္…ေမာင့္ကို ဘယ္လုိေမ့ရမလဲ…ေမာင္ရယ္….. ႏြယ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ…..ေမာင္…. ရိွေနမွာ ပါ….”လုိ႕ ေျပာၿပီး…သူ႕ရဲ႕ ေရွ႕ ကေနေျပးထြက္လာခဲ့တယ္….။
၀မ္းနဲေၾကကြဲ စြာနဲ႕…။
********
ေတာ္ၿပီ….မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး…..ဒီအေၾကာင္းေတြကို ဆက္ေတြး ႏုိင္စြမ္းမရိွရေလာက္ေအာင္လည္း
ႏွလံုးသားဟာ ႏြမ္းလ်လြန္းေနၿပီ….။သူမ ဘ၀မွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူက ပစ္ခြာသြားတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို တစ္ခါမွမခံစားဖူး ဘူး….အခုေတာ့ ေရေရလည္လည္ခံစားေနရၿပီ….။ဘာကို မွမလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး…. ဘ၀အတြက္….ဘာမွလည္း လုပ္ဖုိ႕ စိတ္မပါေတာ့ဘူး….။ဘာေၾကာင့္ င့ါ ကုိ ပစ္ခြာသြားရတာလဲဆုိတဲ့
ေမးခြန္းေတြကို နားမလည္ႏုိင္စြာ အေျဖရွာရင္း ေ၀၀ါးခဲ့တဲ့ ညေတြ လည္း မ်ားခဲ့ၿပီ…။
“အခ်စ္ဆုိတဲ့ အရာေလးတစ္ခု အတြက္နဲ႕ ငါ့ဘ၀တစ္ခု လံုးကို အရွံဳးေပး လုိက္ရေတာ့မွာလား….”
သူမ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ေသခ်ာဆန္းစစ္ အေျဖရွာမိလုိက္တယ္….။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ…..။
"မျဖစ္ဘူး….ငါ အရွံဳးေပးလုိ႕ မျဖစ္ဘူး……ငါ့ရဲ႕ အနာဂတ္ ေလးေတြလွပေအာင္ ငါဖန္တီးခ်င္တယ္….။
ဒါဟာ…ငါ့ရဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ရည္ရြယ္ခ်က္ပဲ….။အနာဂတ္ ေလးေတြလွပေနဖုိ႕ ဆုိတာ…ပစၥဳပၸန္ေလးေတြ
လွ ပေနမွျဖစ္မွာ….။ပစၥဳပၸန္ေလးေတြ လွပေနဖုိ႕ ဆုိတာကလည္း အခုလို စိတ္ကို လြမ္းလ်နာက်င္ေစမယ့္
အေတြးေတြကို လက္မခံထားမွျဖစ္မွာ….ဟုတ္ၿပီ….င့ါရဲ႕ အနာဂတ္ေလးေတြလွပေနဖုိ႕….
ငါၾကိဳးစားရမယ္….။"
အနာဂတ္ေလးေတြလွပေနဖုိ႕….အနာဂတ္ေလးေတြလွပေနဖုိ႕….။
သူမ ခုံတန္းေလးေပၚမွာ ထုိင္ေနရာကေန ရုတ္တရက္ ထလုိက္ တယ္….။ကန္ေရျပင္ကုိ ျဖတ္တုိက္လာတဲ့
ေလေျပေလးေတြကို တ၀ႀကီး ရွဳပစ္လုိက္တယ္…။
ေဟာ…အခုေတာ့လည္း ေလာကၾကီးဟာ…လွပေနပါေပ့ါလား.....။
.jpg)
၀တၳဳနဲ႕မတူဘူး စကားေျပာသလိုၾကီး
heeeeeeeeee
ညီေလး
ခံစားသြားတယ္ကြာ။
အဆင္ေျပပါေစေနာ္။
ဆုေတာင္းလ်က္ပါ။
ကိုထင္လင္းေအာင္ရဲ႕ အနာဂတ္ေတြအားလံုး လွပပါေစရွင္
ရုိက္ဒ္
မဆုိးပါဘူး..........
၀တၳဳ လုိၾကီးေတာ့မဟုတ္ ဘူးေပ့ါ....။
ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာကလည္း စကားေျပာခန္း မ်ားမ်ား မထည့္ သင့္တဲ့ ပံုစံဆုိေတာ့.. မဆုိးပါဘူး..ေကာင္း ပါတယ္.။ စာလံုးေတြေတာ့ေရြးတတ္သား ပဲ... စကားလံုး လွေအာင္...
try ur best;
best regards
mgnge
လာေရာက္ဖတ္ရႈသြားပါတယ္
ရသအေရးေကာင္းတာပဲ
ခံစားသြားပါတယ္
ခင္မင္လ်က္
စာေရးေကာင္းပါတယ္။ ဝတၳဳတုိေလးေတြထပ္ျပီးေရးပါဦး....
အကို႔ ေရ
အရမ္းေကာင္းတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးပါဘဲ
အားေပးေနမယ္ေနာ္
ခင္တဲ႔
ေမေလး
မျဖစ္ဘူး….ငါ အရွံဳးေပးလုိ႕ မျဖစ္ဘူး……ငါ့ရဲ႕ အနာဂတ္ ေလးေတြလွပေအာင္ ငါဖန္တီးခ်င္တယ္….။
ဒါဟာ…ငါ့ရဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ရည္ရြယ္ခ်က္ပဲ….။အနာဂတ္ ေလးေတြလွပေနဖုိ႕ ဆုိတာ…ပစၥဳပၸန္ေလးေတြ
လွ ပေနမွျဖစ္မွာ….။ပစၥဳပၸန္ေလးေတြ လွပေနဖုိ႕ ဆုိတာကလည္း အခုလို စိတ္ကို လြမ္းလ်နာက်င္ေစမယ့္
အေတြးေတြကို လက္မခံထားမွျဖစ္မွာ….ဟုတ္ၿပီ….င့ါရဲ႕ အနာဂတ္ေလးေတြလွပေနဖုိ႕….
ငါၾကိဳးစားရမယ္….။"
က်ေနာ္လဲ အဲ့လုိ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ကုိလင္း။
ညီေရ... ၀တၳဳတုိပုံစံထပ္ေရးပါ။ အခုပုိ႔စ္ေလးလဲ အဆင္ေျပပါတယ္။ မ်ားမ်ားေရးရင္ ပုိပုိေကာင္းလာပါလိမ့္မယ္။