ေမေမေမေမ ေခၚေလခ်င္လည္း
ေမေမမွာကား တစ္နယ္ျခားမွာ...။

ေမေမ့စကား ၾကားခ်င္လွလည္း
ေမေမွာကား တစ္နယ္ျခားမွာ...။

ေမေမ့ေမတၱာ ၾကင္နာအမ်ား
သားရခ်င္လည္း
ေမေမမွာကား တစ္နယ္ျခားမွာ...။

ေမေမနဲ႕ သား
မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းကြာျခားလညး္
မ်ားလွေက်းဇူး အေထြထူးကို
ဦးထိပ္ထားကာ
ရိွခုိးလ်က္ပါ ေမေမရယ္...။

ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ ပထမဦးဆံုးတင္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ခုဆုိ....တစ္နွစ္နဲ႕ ၄ရက္ရိွသြားၿပီ။
ကြ်န္ေတာ္ ေမေမ့ကို အရမ္းသတိရတဲ့အေတြးေတြ ရင္ထဲမွာထိမ္းမရလြန္းလုိ႕....
စာရြက္ေပၚမွာ ကာရံေလးေတြနဲ႕ ေရးခဲ့တာပါ။မွတ္မိေနပါေသးတယ္....။ကြ်န္ေတာ္ မံုရြာ
ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ၾကီးမွာ စတက္ေတာ့မယ္ဆုိေတာ့...အေမနဲ႕ ခြဲခြာရေတာ့မယ္။ေမေမ့ကို
ခြဲခြာခါနီး ထုိင္ၿပီး...ရိွခုိး...ကန္ေတာ့ေတာ့..ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ရည္က်ၿပီး...ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ငိုခဲ့တာကိုေလ....။ကြ်န္ေတာ္ငုိေတာ့ ေမေမလည္း ငိုတာပါပဲ။ဒီတစ္ခါ ရန္ကုန္လာခါနီး
ေမေမ့ကို ကန္ေတာ့္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မငိုေတာ့ပါဘူး။ေမေမေရာ....။ ေမေမ့မ်က္၀န္းထဲမွာ...
ကြ်န္ေတာ့္နဲ႕ ခြဲခြာရေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႕ ဆုိ႕နစ္ေၾကကြဲေနတယ္ဆုိတာ....
ေမေမ့မ်က္၀န္းေတြကို ၾကည့္ရင္း ကြ်န္ေတာ္သိခဲ့ပါတယ္ေလ။ေမေမ့ကို ကြ်န္ေတာ္ေန႕တုိင္း
သတိရပါတယ္။ေမေမနဲ႕ အေဖ ကို ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ႏွာသစ္တုိင္း...ဤေရကဲ့ သုိ႕
ေမေမနဲ႕ အေဖတုိ႕ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးေအးခ်မ္းပါေစလုိ႕...ေမတၱာပို႕ေပးပါတယ္။
ေမေမနဲ႕ အေဖ ေနေကာင္းပါေစသား......ဟု...ဆုေတာင္းရင္း....စိတ္ထဲကေန
ရိွခိုးကေတာ့လုိက္ပါတယ္။