တစ္ကိုးရွစ္တစ္ သကၠရာဇ္မွာ
ျဖစ္တည္ေပၚလာ အိတ္စ္ေရာဂါ။

အိတ္စ္ေရာဂါအား
စတင္ခံစား ထုိလူမ်ားသည္
ဖ်ားကာတစ္လ ခံစားရ၏။

ခႏၶာကိုယ္ကား ပိန္ခ်ဴံးသြား၍
မ်ားျပားေရာဂါ ခံစားကာျဖင့္
ခႏၶာခ်ဳပ္ျငိမ္း ေအးၿငိမ္းရာ၏။

ယခုခ်ိ္န္ခါ ဤေရာဂါသည္
ကုရာနတၳိ ေဆးမရိွ၍
ေဆြးေျမ႕ခႏၶာ ေသရရွာမည္
ေရာဂါရွင္တည္း။

ဤေရာဂါအား ကာကြယ္ၾကရန္
လိင္အေပ်ာ္အပါး ေရွာင္ရွားရမည္
အဓိကတည္း။

မူးယစ္ေဆး၀ါး ေရွာင္ရွားရမည္
အဓိကတည္း။

သည္ေရာဂါပိုး ေသြးဆိုးမ်ဳိးသည္
ေခ်ာင္းဆိုးႏွာေခ် မကူးေပ။

စားေသာက္မႈမ်ား တူတူစား၍
ေပြ႕ရံုဖက္ရံု နမ္းရွဳံရံုျဖင့္
ဆင့္မပြားပါ သည္ေရာဂါ။

ေရာဂါအိတ္စ္ကို ႀကံဳေတြ႕ခံစား
ထုိသူမ်ားအား
တုိ႕မ်ား ပယ္မထားသင့္။

စိတ္ရုပ္လူမႈ ခံစားမႈမ်ား
ေလ်ာ့ပါးသြားေရး
တုိ႕မ်ား ကူညီေပးသင့္သည္။

ေရာဂါပုိးမ်ား သူတစ္ပါးအား
မျပန္႔ပြားေရး
တုိ႕မ်ားေဆြးေႏြး ပညာေပးသင့္သည္။

စိတ္ဓာတ္ျမင့္မား တုိးပြားလာရန္
၀ါသနာပါရာ အားကာတစ္ခု
ျပဳလုပ္သင့္ေရး
တုိ႕မ်ားေဆြးေႏြး ေဟာေျပာေပးသင့္သည္။

ေ၀ဒနာရွင္ ေရာဂါရွင္အား
လူ႕၀န္းက်င္၀ယ္ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေရး
တို႕မ်ားေဆြးေႏြး လွဳံ႕ေဆာ္ေပးသင့္သည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ပင္လွ်င္
အိတ္စ္ေ၀ဒနာရွင္ တုိ႕ေတြ႕လ်င္က
ဖယ္က်ဥ္မထား သနားဂရုဏာ
စာနာစြာျဖင့္
ညီညာလက္တြဲ နွစ္သိမ့္ၿမဲဆုိ႕။

မွတ္ခ်က္။ ။ 1.12.2002ေန႕က က်ေနာ္ေရးသားထားခဲ့ေသာ ကဗ်ာျဖစ္သည္။